Lopers praten graag en vaak over hun schoenen. Wat de beste schoenen zijn, welke schoen echt ruk is, wat de lekkerste schoen is die ze ooit...
De afgelopen weken ging het bovengemiddeld veel over schoenen, over carbonplaten en foam. En of het lopen nog wel eerlijk is als de ene schoen je voordeel geeft boven de andere. Over waar de grenzen van innovatie (en marketing) liggen, wie de regels bepaalt. En of het als gemiddelde loper wel slim is 275 euro uit te geven aan die veelbesproken schoen. Ik raakte met twee kenners bij Jinek verzeild om mijn licht op de kwestie te werpen. Mijn laatste woorden daar gaven mijn romantische beeld van hardlopen weer en dat leverde dit gedicht op:
Het gaat om ....
Column: Ik laat mijn vader achter
Het gaat niet om de snelste tijd
En niet om trainingsomvang in ‘n week
Het gaat om donker, beetje maan
Column Susan: Stiekem een beetje verdwaald
En ook niet om wie ooit het snelste bleek
Maar t gaat erom dat je n loper bent
Het gaat niet eens om dat record
Column Dolf Jansen: Lopen op het perron!
Column Dolf Jansen: Lopen op het perron
Natuurlijk, knap, daar doe je ’t voor
Maar ‘t gaat erom dat je ‘n loper bent
En ook niet om wie ooit het snelste bleek
Dat allereerste ochtendlicht
Het gaat, uiteindelijk, altijd, alleen om lopen’
Het gaat, uiteindelijk, altijd, alleen om lopen
De stad die bijna slaapt terwijl jij zweeft
De stad die bijna slaapt terwijl jij zweeft
Het gaat om donker, beetje maan
Om ’s avonds laat, maar toch gegaan
En niet om trainingsomvang in n week
Het gaat om zwoegen (dat komt voor)
Natuurlijk, knap, daar doe je t voor
Hasna el Maroudi deelt levenslessen uit de Sahara
Het gaat om donker, beetje maan
Het gaat, uiteindelijk, altijd, alleen om lopen
