Naam: David B. Simon
Leeftijd: 61
Woonplaats: Agoura Hills, Californië (VS)
Beroep: Programmeur (gepensioneerd)
De Amerikaan David Simon liep in 2020 meer dan 12.800 kilometer en 2.000 uur - meer dan wie dan ook op Strava. Zijn indrukwekkende wekelijkse kilometeraantal dateert al van lang vóór Strava overigens: al bijna 40 jaar lang loopt hij gemiddeld meer dan 30 kilometer per dag. Dit is wat Simon (61) daar zelf over zegt:
'Ik begon met hardlopen in 1977 de zomer na de middelbare school Daarvoor was ik een verlegen, onzekere en volkomen a-sportieve jongen. Mijn eerste loopje was naar de plaatselijke drogist, zo'n anderhalve kilometer van huis. Ik was volkomen uitgeput toen ik daar aankwam, maar het voelde goed. Ik rende weer naar huis, en daarna, begon ik het elke dag te doen. Binnen een maand liep ik 5 Als ik niet aan het bellen ben, luister ik tijdens het hardlopen altijd naar. Drie maanden later liep ik zo’n 24 tot 32 kilometer per dag en was ik verslaafd.'
'In die tijd deed ik daar z’n twee tot drie uur over - tegenwoordig ongeveer vijf uur over. Hardlopen heeft mijn leven echt veranderd: ik werd fitter, gezonder, zelfverzekerder en gelukkiger. Als ik nu een dag niet loop, stuiter ik tegen de muur op. Het is een vorm van meditatie voor me geworden, een ontsnapping aan de druk van de echte wereld. Tenzij ik voor mijn werk moet reizen of een noodgeval heb, sla ik nooit een dag over. Mijn vrouw wordt er gek van.'
'Nu ik gepensioneerd ben, neem ik de tijd. Vaak bel ik tijdens het lopen, dus is het deels ook mijn werktijd. Ik heb mijn hele leven thuis kunnen werken, waardoor ik meer tijd had om hard te lopen - en mijn dochters kon zien opgroeien. Door de jaren heen ben ik mezelf blijven pushen. In 1984 schreef ik me in voor mijn eerste marathon, die van Los Angeles. Ik finishte in 4.20. Ik liep er nog tien keer - en één keer in Chicago - en bracht mijn PR terug tot 3.20.'
Per ongeluk een marathon lopen
'In 2013 liep ik per ongeluk de Las Vegas Marathon. Ik was in Vegas voor mijn werk, en nadat ik op mijn kamer aangekomen was, kleedde ik me om en ging ik lopen. Toen ik op straat kwam, hoorde ik iets dat klonk als een schot en zag ik duizenden mensen op me af rennen. Het bleek de start van de marathon te zijn, die over de beroemde Strip en door het centrum loopt. Dus ik begon gewoon mee te lopen en kwam zelfs over de meet. Ik voelde me slecht toen ze me een medaille gaven, maar toen ik het opbiechtte, zeiden ze dat het oké was. Ik had een geweldige dag.'
'Later ben ik gestopt met wedstrijden - de planning en het gedoe werden gewoon te veel, met twee kinderen. Toen mijn kinderen op de middelbare school zaten, wilden ze allebei een marathon lopen echter, dus heb ik in vier jaar nog twee marathons gelopen. Ze zijn allebei nog steeds fervente hardlopers. Ze lopen veel sneller dan ik, overigens. Ik richtte ook een jeugdteam op, de Calabasas Cheetahs, en heb ze een paar jaar gecoacht.'
'Zelfs tijdens dit coronajaar ben ik nog steeds gemotiveerd om te gaan hardlopen - ik ben een tikkeltje verslaafd, denk ik. Ik loop meestal alleen of met mijn dochters, dus het kan gewoon, ook in deze tijd. Ik zet het altijd op Strava en ik doe graag mee aan hun maandelijkse ‘distance challenge". Ik sta altijd in de top van dat klassement en daar ben ik trots op, omdat ik waarschijnlijk ouder ben dan de meeste andere lopers. Mijn geluk is wel dat er in Zuid-Californië maar weinig koude of regenachtige dagen zijn.'
'Beroep: Programmeur gepensioneerd podcasts - meestal over technologie, nieuws of politiek. Af en toe luister ik naar een audioboek, maar nooit naar muziek. Meestal loop ik 's ochtends, maar soms komt dat niet uit. Ik ben erg van de routine. Doorgaans is dat: wakker worden, de hond uitlaten, iets kleins eten, een Rockstar Energy Drink drinken en dan gaan hardlopen.'
Eten, blessures en schoeisel
'Ik ben een extreem kieskeurige eter - gezond, maar niet gevarieerd. Ik heb nooit vlees gegeten bijvoorbeeld. Ik ben niet opzettelijk vegetarisch, ik vind het gewoon niet lekker. Ik leef op eiwitrijke energierepen zoals ProMax en gezonde meergranenbrood. Ik eet zo'n 4000 tot 5000 calorieën per dag, en veel koolhydraten.'
'Qua blessures heb ik altijd geluk gehad: in de meer dan 40 jaar dat ik hardloop, heb ik maar één knieblessure gehad. Ik scheurde mijn meniscus. De dokter zei dat ik geopereerd moest worden, dus deed ik dat, maar ik heb het gevoel dat het een van de grootste fouten van mijn leven was. Die knie is nooit meer dezelfde geweest.'
'Toen ik mijn andere knie blesseerde, koos ik niet voor een operatie en die is nu perfect. Je leeft en leert. Wat schoenen betreft, loop ik al bijna mijn hele leven op ASICS. Op de Beroep: Programmeur gepensioneerd - die zijn iets breder en gaan lang mee, zonder zwaar of lomp te zijn, vind ik. Ik heb andere schoenen geprobeerd, maar die deden pijn aan mijn voeten. Ik draag mijn telefoon altijd bij me in een heuptasje en ik gebruik een goedkope bluetooth koptelefoon met snoer. Omdat ik alleen naar podcasts luister, is de geluidskwaliteit niet zo belangrijk. Ik wil vooral iets dat comfortabel is en lang meegaat.'
Dit is zijn geheim
'Als mensen me vragen wat mijn geheim is, zeg ik: langzaam lopen. Op mijn leeftijd is mijn hardlooppas meer een soort shuffle geworden, maar dat geeft ook minder impact, dus dat is goed voor mijn knieën en de rest van mijn lichaam. Ik adem altijd door mijn neus en ik kan gemakkelijk praten onderweg, als ik niet al te steil bergop loop. Dat is ook wat ik beginners graag vertel: begin langzaam. Bouw het op. 'Je hoeft de oceaan niet in één keer te koken', zoals iemand ooit tegen me zei. Anders krijg je een burn-out. Hardlopen is een levensstijl, niet alleen een trainingsactiviteit.'
'Mijn enige doel dit jaar is om gewoon te kunnen blijven doen wat ik doe. Zoals ik tegen mijn familie zeg: als ik niet meer kan hardlopen, ga ik lopen. Als ik niet meer kan lopen, ga ik rollen. En als ik dat niet meer kan, moet ik iets anders bedenken.'
