‘Dit is Khalid Choukoud!’, riep Khalid Choukoud toen hij vorige week in Siena (Ita) over de finish kwam. Hij had zojuist bijna een minuut van zijn beste marathontijd afgelopen, een die hij zeven jaar eerder liep bij zijn debuut. Op de finish kwamen de frustraties over de zeven magere jaren die volgden er even allemaal uit. Hij miste de Spelen in Rio (2016) op 34 seconden, hij moest in Rotterdam in 2017 uitstappen met een blaar en kwam het jaar daarop in Rotterdam al bij de start op de Eramusbrug ten val. Een paar weken vóór Siena was zijn marathon in Bern – zijn eerste wedstrijd sinds januari 2020 – ook nog eens afgelast. Niet eens vanwege corona, maar vanwege het weer.
De marathon op de luchthaven van Siena was in veel opzichten zijn allerlaatste kans. Hij was al 35, zijn prestaties werden de laatste jaren minder en zijn geld raakte op. Alleen door de steun van winkelketen Run2Day kon hij dit jaar een paar weken op hoogtestage. In Marokko, het land waar hij geboren is.
Bij aankomst in Siena bleek het er ook nog eens minder strak geregeld dan hij van grote marathons gewend was. De avond voor de wedstrijd moest hij, in de regen, twee uur wachten op zijn coronatest. Op de wedstrijdochtend zelf was er gedoe met de bus. En eenmaal gestart klonterden de verschillende tempogroepen meteen samen tot één grote groep van dertig man. Maar terwijl de ene na de andere atleet wegviel, hield Choukoud stand. Zelfs toen de Duitse Richard Ringer er vandoor ging, kon hij – als enige uit de groep - aanvankelijk mee. Zijn eindtijd, na een tweede marathonhelft die nog sneller ging dan de eerste: 2.09.55, ruim anderhalve minuut onder de olympische limiet. Slechts drie Nederlanders (Abdi Nageeye, Kamiel Maase en Gerard Nijboer) waren ooit sneller.
Toch moet Khalid Choukoud, opgegroeid in de Haagse Schilderswijk, nog even wachten of het genoeg is voor de Spelen. Komende zondag, in Enschede, strijden Michel Butter (35), Roy Hoornweg (31) en Mohamed Ali (31) nog om de limiet. En Frank Futselaar en Björn Koreman hebben al aangekondigd dat ze vóór 31 mei ook nog een poging willen doen zich bij de drie snelste Nederlanders te scharen. Choukoud, die inmiddels aan de Ramadan begonnen is, zit zondagochtend gespannen thuis voor de tv, vertelde hij deze week Khalid Choukoud pakt olympische limiet in Valencia.
De olympische limiet bij de mannen (2.11.30) is minder scherp dan vier jaar geleden, zeker met het oog op de carbonschoenenrevolutie die het hele veld sneller heeft gemaakt. Is dat een probleem? Integendeel. De olympische marathonkwalificatie is nog nooit zo’n feest geweest om naar te kijken. Zeker als Jill Holterman en Ruth van der Meijden zondag ook nog de benen hebben voor 2.28.30: de tijd die nodig is om Andrea Deelstra te vergezellen in Sapporo straks.
