Drie dagen voor Hinke eind 2019 naar het WK 24 uur zou gaan, kreeg ze een telefoontje van de Dopingautoriteit. Er was een positieve uitslag van de urinecontrole op het NK in Winschoten. Modafinil. Een medicijn dat tot 12 uur voor de wedstrijd niet gebruikt mag worden. Hinke Schokker nam dit al jaren tegen concentratieproblemen en ook al was de dosering nog zo laag, de sanctie was hard: Vier jaar schorsing, geen wedstrijden in Nederland of daarbuiten, ook niet voor andere sporten als paardrijden. Hinke Schokker liet het er niet bij zitten en ging de strijd aan. En met onverwacht resultaat: Ze is vrijgesproken. Runner's World belde Hinke op:
Je bent vrijgesproken van dopinggebruik! Hoe gaat het nu met je?
Hinke: 'Het gaat goed! De schorsing heeft nu achteraf gezien toch meer met mijn stemming gedaan dan ik dacht. Ik kan niet zeggen dat ik er depressief door was geworden, maar ik denk dat ik nu toch wel een stuk blijer ben dan voor de vrijspraak. In eerste instantie voelde ik me niet eens zo blij, ik had me de afgelopen tijd echt een beetje afgesloten voor de zaak en was niet meer bezig met hardlopen. Dat maakte het voor mij makkelijker om het los te laten, maar door alle enthousiaste reacties de afgelopen dagen merk ik dat ik langzaam ook mijn gevoel erover weer terug krijg en gewoon echt heel blij ben met de uitspraak.'
Eind 2019 kreeg je een telefoontje met de melding dat er een positieve uitslag was van de urinecontrole op het NK in Winschoten. Wat maakte je zo zeker van je zaak dat je dit ging winnen?
'Ja dat klopt, hoewel er zelfs nog een foutje was gemaakt in de brief die ik kreeg, daarin stond dat ik cocaïne had gebruikt. Waarschijnlijk een zin die overgenomen was van een vorige aanklacht. Dat werd aangepast en er werd in eerste instantie gezegd dat ik voor 4 jaar geschorst zou worden, tenzij ik akkoord zou gaan met een schikking. Wat die schikking zou zij wilden ze niet zeggen, maar de strekking van het verhaal was dat ik dan blij mocht zijn als het minder dan vier jaar mocht worden. Ik zou in ieder geval pas horen wat die schikking was, nadat ik daarmee zou instemmen. Wat ook zou betekenen dat ik al die tijd niet naar paardrijles zou mogen of wedstrijden zou mogen rijden. De schorsing zou voor alle sporten gelden. Dat maakte voor mij dat ik het aan wilde vechten. Eerlijk gezegd had ik echt totaal geen vertrouwen dat ik kans maakte. De overtreding heeft namelijk niks te maken met of iemand dat met opzet heeft gedaan of niet, maar met het feit dat er iets in de urine is gevonden wat op de verboden lijst staat. Ik dacht dus dat het kansloos was, maar toen er veel hulp werd geboden ben ik het toch aangegaan. Nooit gedacht dat het tot vrijspraak zou leiden.'
Hoe hebben de afgelopen 1,5 jaar er voor jou uitgezien?
'In het begin was het heel heftig. In het begin dacht ik nog dat het een misverstand was, maar op een bepaald moment besefte ik me hoe erg het allemaal was. En terwijl ik dacht dat ik het wel van me af kon zetten en het hardlopen kon vergeten, was ik er meer mee bezig dan ik had gehoopt. Het zorgde er zelfs voor dat het niet lekker ging op mijn werk en ik van baan ben veranderd. Daarnaast had ik het gevoel dat ik buitengesloten werd van alles. In het begin had ik bijvoorbeeld niet door dat het zo serieus was, dus vroeg ik de Atletiekunie of ik als vrijwilliger mocht helpen op evenementen, maar zelfs dat mocht niet. Toen realiseerde ik me ook hoe geïsoleerd ik eigenlijk was. Wel moet ik zeggen dat Corona voor mij ook in die zin een positieve kant heeft gehad, omdat het namelijk toch niets door ging heb ik ook weinig hoeven missen.'
Mag je nu alles weer doen?
'Ik ben zelf ook nog onzeker en zoekende in hoe dat precies zit, maar ik weet wel dat er in de komende 3 weken nog een mogelijk hoger beroep aan kan komen. Maar niemand verwacht dat eigenlijk, dus ik hoop dat het over drie weken wel klaar is.'
Hoe kijk je nu tegen hardlopen aan? En wedstrijden?
'Ja, ik weet in theorie dat ik weer wedstrijden mag gaan lopen, maar ik heb nu op dit moment nog helemaal geen zin om dat te gaan doen. Ik loop wel voor mezelf, maar ik wil geen druk voelen om wedstrijden te moeten gaan lopen. Aan een start staan zal wel heel gek voelen ook. Ik moet er nu nog even niet aan denken om Winschoten weer te gaan lopen, maar wie weet moet ik daar gewoon nog even in groeien. En ik ken mezelf, ik besluit die dingen altijd op het laatste moment, als er druk op zit dan loop ik niet lekker.'
Wist je voordat je aan het NK in Winschoten meedeed dat modafinil op de dopinglijst stond? En wist je wat de regels waren rondom gebruik van medicatie tijdens wedstrijden?
'Ik wist wel af van een dopinglijst, maar ik had nooit verwacht dat modafinil daarop kon staan. Ik kreeg het op recept, maar het is ook een vrij verkrijgbaar product en ik ben er zelfs van overtuigd dat als je dit moedwillig zou nemen op een wedstrijd, je hier geen enkel voordeel uit zou halen. Ik snap dus ook niet waarom het op de lijst staat. Daarnaast gebruikte ik het nooit rondom de wedstrijd, maar alleen thuis als ik achter de computer moest werken en dat was altijd doordeweeks. Nu blijkt dat ik ADHD heb en dat mijn klacht - dat ik altijd achter de computer in slaap viel - daar ook mee te maken had. Ik gebruikte tegen die klacht modafinil op advies van de dokter, maar ik kocht het zelf. Het hielp me om normaal te kunnen werken en me te concentreren. Nu heb ik - na veel onderzoeken afgelopen jaar - de diagnose ook officieel gekregen.
Wat betreft de regels: Nu weet ik inmiddels heel veel van doping en alle regels af natuurlijk, maar hiervoor was ik niet op die manier met sport bezig. Zo nam ik bijvoorbeeld ook gewoon bekertjes water aan van de mensen langs de kant. Nu ben ik erachter gekomen dat je dat dus beter niet kan doen, je weet gewoon niet wat erin zit. Misschien dan niet eens met opzet, maar een minimale waarde van het een of ander kan al voor een positieve uitslag zorgen. Maar ik moet zeggen dat ik dat geen leuke manier van lopen vind, ik wil niet hoeven nadenken of ik iets aan kan nemen van iemand.'
En nu?
'Dat weet ik nog niet zo goed. Ik denk dat het allemaal nog moet landen. Wel leuk om te vertellen is dat mijn partner er alles aan doet om mijn weer aan het hardlopen te krijgen en heeft laatst een paar nieuwe Nike schoenen voor me gekocht. Dus wie weet!'
