Weinigen zijn bekend met het syndroom van Usher. Hennie Lollinga (69) weet er wel alles van. Niet omdat ze de erfelijke aandoening heeft, maar omdat ze als buddy uren en uren heeft gelopen met Susan Peters (52). Vanaf de geboorte heeft Peters al een minder goed gehoor. Het zicht is vanaf haar zestiende levensjaar minder geworden. Eerst had ze alleen problemen in de avond en de nacht, daarna bleef het verslechteren tot het ongeveer dertien jaar geleden stabiliseerde.
Tekst: Thomas Sijtsma. Fotografie: Ferdy Damman.
Hardlopen met een buddy
Voor zich ziet ze niets, alleen een beetje licht en donker. Aan de randen van de ogen kan ze soms silhouetten onderscheiden. Meer is het vaak niet. ‘Ik heb Hennie echt heel hard nodig,’ zegt ze. ‘Zonder haar of een andere buddy kan ik niet fatsoenlijk hardlopen. Ik dacht in het verleden wel eens dat sporten op een gegeven moment niet meer zou kunnen. Daarom ben ik blij dat het zo wel kan, ik heb het heel erg naar mijn zin.’ Dat geldt voor Lollinga net zo goed. ‘We kunnen echt heel goed samen. Susan is zo positief en zo gedreven, daar krijg ik energie van.’ Peters kaatst op haar beurt de complimenten terug. ‘Hennie is heel sociaal. Altijd enthousiast. Wat je noemt een gezellig en leuk mens. Ze is 69 jaar oud, maar ik voel geen leeftijdsverschil als ik met haar ben. Hennie staat met haar drukke bestaan midden in het leven.’
TomTom tijdens het hardlopen
Gekscherend zegt Jantsje Falkena (37) tegen haar buddy Albitha Wambrauw (43) dat ze haar werk meeneemt naar het hardlopen. Wambrauw werkt als samensteller bij een dagelijkse talkshow en commandeert bij tijd en wijle de tv-presentatoren van dienst. Tijdens het hardlopen is dat niet anders. ‘Ik ben inderdaad van de korte commando’s,’ zegt Wambrauw. De twee inwoners van Den Haag zijn helemaal in hun nopjes met elkaar. Of eigenlijk: ze kunnen moeilijk zonder elkaar. Op de vraag of ze opgevoerd mogen worden als vriendinnen antwoorden ze beiden volmondig en met gepaste trots ‘jazeker!’ De geboren Friezen drinken koffie, bezoeken elkaars verjaardag, bellen een paar keer in de week, gaan samen op hardloopvakantie en zijn een team bij pubquizzen. En o ja, ze lopen ook nog hard samen. Falkena, die kampt met een progressieve oogziekte, noemt haar compagnon ‘de TomTom tijdens het hardlopen’. ‘Albitha roept kort en duidelijk wat ik moet doen. Dat werkt heel fijn en veilig. Naast de aanwijzingen voor de route is ze bovendien een mentale coach. ‘Kom op, nog even, het bier staat al koud.’ In wedstrijden gaan we er samen voor.’
1 op de 50 mensen is slechtziend of blind
Dit artikel komt uit het nieuwste nummer van Runner's World. Daarin lees je ook een interview met Tjarda Struik, hardloper met een visuele beperking én werkzaam bij het Bartiméus Fonds. In ons land zijn circa 300.000 mensen slechtziend of blind. Zij willen zo zelfstandig mogelijk meedoen in onze samenleving. Het Bartiméus Fonds maakt zich sterk voor meer mobiliteit, betere kansen in onderwijs en werk, en goed toegankelijke vrijetijdsbesteding. Zo helpt het Bartiméus Fonds met Multisportdagen, waar mensen met een visuele beperking kunnen kennismaken met verschillende sporten. Want het gaat niet om hoeveel procent je ziet. Het gaat om hoeveel procent je leeft: 100% leven.
Wil jij meer weten óf doneren? Blinden en slechtzienden lopen met hulp van een buddy. ‘Zij is mijn TomTom.&rsquo.
Beluister hier ook de nieuwe Susy Q&A over het Bartiméus fonds
Wil jij meer weten óf doneren nieuwe Runner’s World nummer 9, te bestellen zonder verzendkosten.
*Het magazine ligt vanaf dinsdag 28 oktober bij abonnee's op de mat en vanaf donderdag 20 oktober in de winkels.
