Natuurlijk zou Femke Bol goud gaan winnen op haar 400 meter horden, zoveel leek vooraf zeker, na haar ongeslagen status in maar liefst 17 Diamond Leaguewedstrijden sinds augustus 2020 én het ontbreken van wereldrecordhoudster Sydney McLaughlin. Maar dan moest de 23-jarige wereldtopper het nog wel even doen. En dat lukte donderdagavond om tien minuten voor tien.

Eerste wereldtitel

Het is haar eerste wereldtitel, en dat legde voorafgaand aan de finale aardig wat druk op haar schouders, zeker ook omdat ze afgelopen jaar sleutelde aan een ander passenritme, van 15- naar 14-pas waardoor ze over de eerste zeven horden telkens van been moest gaan wisselen, en zo met haar vroeger minder sterke linkerbeen over de tweede, vierde en zesde horde moest leren lopen. Dat ging vorige maand al perfect in Londen toen ze haar persoonlijk record verpulverde van 52.03 uit 2021 naar een tijd van 51.45, en ook in de halve finale op dinsdag had Bol een uitstekende generale, waarbij ze het na de zevende horde rustiger aan deed. In haar reactie aan de pers begon ze te vertellen dat ze haar gouden medaille opdraagt aan de gemengde estafetteploeg, die zaterdag door een val van Bol vlak voor de finish een levensgrote kans op goud miste. 'Deze is voor ons hele team.' Toen ze haar spikes na de race uitdeed begon de winst bij haar in te dalen. Ze legde uit dat haar val wel iets met haar gedaan had. 'Zondag heb ik nog met mijn psycholoog gebeld en hebben we alles op een rijtje gezet. Toen is toernooi één gestopt en toernooi twee begonnen.' De serie en halve finale liepen voorspoedig. 'Ik had dan ook heel veel zelfvertrouwen en zette alles op alles om mijn eigen ding te doen, want dan kon ik winnen. Ik ben blij dat het een goede race was en dan ook nog in een snelle tijd van 51.70' (haar tweede tijd ooit, red.). Eenmaal over de finish vertelde ze minder opgelucht te zijn dan vooraf gedacht. 'Ik was zo blij met de winst.' In vier jaar tijd van halve finalist op de WK van Doha in 2019 naar goud in Boedapest in 2023. In vier jaar kan er dus veel gebeuren. Het is ook heel erg leuk dat Sifan, Lieke en Niels hier in een finale staan.' Bol noemde de aanloop naar de finale op deze historische donderdag 24 augustus 2023 vooral lang. 'Gelukkig kon ik uitslapen en heb ik de dag zo lang mogelijk opgerekt. Even naar de fysio voor een laatste check, weer wat slapen, douchen en dan vanaf vier uur mijn wedstrijdkleding aan en de focus op de race.' Vrijdag gaat ze herstellen, haar familie ontmoeten en daarna gaat de knop weer om richting 4x400 meter estafette die zaterdag op het programma staat. Over de afwezigheid van wereldrecordhoudster Sydney McLaughlin vertelde ze het jammer te vinden dat ze er niet was. 'Maar dat hoort bij de sport, elk jaar is er wel iemand die er niet is. Ik sta er op het moment dat het moet. Ik focus mij op mijzelf, niet op haar.' Bol’s twee razendsnelle tijden van dit jaar, beide keren in de 51 seconden, geven haar bovendien goede moed richting de Spelen van Parijs. 'Alles is daar op gericht. Dit jaar was uitproberen van het nieuwe passenritme. Daardoor is mijn laatste stuk enorm goed vooruitgegaan.' Bol is de vierde Nederlandse wereldkampioen na polsstokhoogspringer Rens Blom in 2005, Dafne Schippers op de 200 meter in 2015 en 2017 en Sifan Hassan in 2019 op de 1500 en 10.000 meter.

Tasa Jiya loopt weer een persoonlijk record

Klaver vol lef strijdend ten onder op de 400 meter Tasa Jiya een persoonlijk record van 22.67, één tiende sneller dan in haar gouden race tijdens de NK Atletiek eind juli. 'Een wereld van verschil met gisteren', vond Jiya. 'Veertiende van de wereld is gewoon goed, dan hoor je hier te staan na alle veranderingen van afgelopen jaar met onder andere het fulltime trainen op Papendal. Ik voelde me vanavond thuis op dit wereldtoneel. De volgende stap is dat ik mij comfortabel ga voelen in de series zodat ik daarin niet meer voluit hoef te gaan.' De 25-jarige atlete vertelde ook vrijdagavond zin te hebben in de 4x100 meter estafette. 'We gaan starten in de formatie van Londen toen we 42.38 liepen.' Die prestatie van N'ketia Seedo, Marije van Hunenstijn, Jamile Samuel en Jiya zelf is op dit moment goed voor de derde jaartijd. 'Na de serie wordt, als we de finale halen, opgemaakt naar aanleiding van metingen in de serie of er iets veranderd moet worden.' Lieke Klaver en Nadine Visser zijn de andere twee atletes in het team. Taymir Burnet wist zich na zijn persoonlijk record op de 200 meter in de series niet te verbeteren en kan zich ook opmaken voor de 4x100 meter estafette.

Mike Foppen ziet na achillesproblemen lichtpunten

Mike Foppen werd twaalfde in zijn serie over 5000 meter, daar waar alleen de eerste acht doorgingen naar de finale. In de laatste kilometer kon hij de enorme versnelling van de koplopers niet meer volgen. Uiteindelijk finishte hij met drie seconden achter de Spaanse winnaar Katir. 'Ik had geen ideale voorbereiding op dit WK, want kreeg na een achillespeesblessure eerder dit seizoen een aantal weken terug last van mijn andere achillespees. De bondsarts heeft mij er doorheen gesleept zodat ik toch nog kon starten. Dat is een overwinning op zich. Al met al is deze wedstrijd voor mij meer een up dan een down, ik zit er dichterbij dan ooit bij. In de toekomst moet ik in de eerste kilometers eigenlijk aan het joggen zijn zodat ik nog fris genoeg aan de slotronden begin', aldus de 26-jarige Foppen die vorige maand het Nederlands record nog scherper stelde naar 13.05.66.