Het is bijna zo ver! Van over de hele wereld komen er deze zomer meer dan tienduizend topatleten samen in Parijs voor het grootste sportevenement ter wereld: de Olympische Spelen. Achter elke deelnemer, en iedere winst of verlies, zit een team en schuilt een verhaal. In Achter elke deelnemer, en iedere winst of verlies, zit een team en schuilt een verhaal. In duikt Runner's World in de wereld van betrokkenen die vol passie meeleven naar één van de belangrijkste momenten in het leven van een dierbare. Deze week spreken we met Hendrike en Erik, de ouders van meerkampster Sofie Dokter.
Meerkamp is meerdere dagen (en onderdelen) spannend voor jullie als ouders. Hoe gaan jullie hiermee om?
Erik reageert: 'de spanning is er zeker. Iedere keer laad je je op voor het onderdeel en dan ben je soms blij als het voorbij is want dan is ze over de finish. Eén van de meest spannende onderdelen vind ik het hordelopen. Met dat onderdeel begint de meerkamp en hier vallen soms al best wat atleten uit.' Hendrike vult aan: 'er zijn valpartijen, de atleten raken een horde of ze zetten er een mindere tijd neer, maar aan de andere kant is de meerkamp ook fijn omdat je jezelf in het geval van de dames zeven keer kunt laten zien.' Je moet weliswaar zeven keer een steady niveau laten zien, maar je kunt je revancheren bij een wat mindere worp, sprong of tijd. De meerkamp is écht een soort rollercoaster. 'Er hangt voor Sofie nu natuurlijk veel meer vanaf dan toen ze jonger was, dat merk je als ouder. Dat maakt het ook dat wij na die twee dagen ook redelijk gesloopt zijn', grapt Hendrike.
Sofie maakt een fantastische ontwikkeling door, met als hoogtepunt de bronzen plak op de WK indoor. Hoe ervaren jullie dit?
'Die sprong is voor ons geleidelijk gegaan. In haar tijd als juniore heeft ze best wat blessures gehad die haar belemmerden in haar vooruitgang', vertelt Erik. 'En aan die ontwikkeling zitten nu veel verschillende kanten. Het resultaat hiervan ziet de buitenwereld. Er bijvoorbeeld veel voor laten, keuzes maken, maar ook het combineren van topsport en studie. Dat zijn allemaal uitdagingen', voegt Hendrike toe.
En dan vertrekt je dochter naar Papendal voor een intensief trainingsschema.
Sofie kreeg de uitnodiging na het behalen van haar VWO diploma. Ze woonde toen nog thuis in Groningen. 'De begeleiding van Ronald Vetter (trainer, red.) is erg goed. Van haar trainingsgenootjes Emma Oosterwegel en Anouk Vetter leert ze heel veel en de sfeer is goed. Sofie wordt niet over de kop getraind en er wordt goed gelet op haar belastbaarheid. Dat is voor ons erg geruststellend.'
'De deal was dat ze ieder weekend thuis moest zijn', grapt Erik. 'Voor Sofie was de overstap naar Papendal ook een grote, maar wij zeiden: in het ergste geval kom je gewoon terug. De eerste maanden waren pittig, maar ze heeft het echt ontzettend naar haar zin', vertelt Hendrike. 'En ze komt gelukkig nog veel thuis', vertelt Erik.
Enneh, gaat het aan de eettafel niet altijd vaak over atletiek?
Sofie heeft haar talent voor de zevenkamp zeker niet van een vreemde. Haar ouders hebben elkaar namelijk ontmoet op de atletiekbaan, beide meerkampers. En Sofie heeft óók nog een jonger zusje, Julia Dokter, die flink aan de weg timmert als zevenkampster. Een échte meerkampfamilie dus. Het zou dus niet gek zijn als atletiek een vaak aangesneden onderwerp is tijdens het avondeten. 'De meiden delen ervaringen, maar we hebben het ook over praktische dingen zoals wie meegaat naar welke wedstrijd. Het is super leuk dat onze beide dochters atletiek leuk vinden, op die manier kun je samen genieten en het samen beleven. Maar we vinden het ook wel fijn als het wat rustiger is in het najaar. Dan hebben wij het over andere leuke dingen', vertelt Hendrike. Erik: 'En we spelen ook graag een spelletje of kletsen over andere alledaagse onderwerpen.' Net zoals elk ander gezin, dus.
Waar kijken jullie het meeste naar uit tijdens de Spelen?
8 augustus beginnen Sofie, Emma en Anouk aan hun zevenkamp. Alle atleten van Ronald Vetter staan op de Spelen, een 100 procent score. 'We hebben een huisje geboekt ten noorden van Parijs, daar gaan we heen met een stel vrienden. Dat helpt een beetje met de zenuwen. De fanclub shirtjes zijn al klaar', vertelt Erik. Hendrike: 'ik hoop dat ondanks alle spanning die erbij komt kijken, wij haar daar kunnen zien stralen. Dan genieten wij allemaal mee.'
