De omschakeling van je lichaam tijdens je training.
Als je vanuit stilstand ineens heel hard wilt lopen, grijpt je lichaam naar alternatieve bronnen van energie om snel op gang te komen. Dat geldt vooral bij intervaltrainingen en bij wedstrijden over middenafstanden (800-5000 meter). Eerst is er nauwelijks energie nodig en vervolgens is er na het startschot meteen behoefte aan een ontzettende hoeveelheid.
Aan die behoefte blijkt je lichaam niet meteen op de gebruikelijke wijze te kunnen doen. De eerste tien seconden springt het stofje fosfocreatine bij om de energie te leveren. Ondertussen beginnen je hart en longen te pompen en verwijden de bloedvaten zich. Vervolgens schakelt je lichaam zo snel mogelijk over op de normale, efficiëntere aerobe energievoorziening, met behulp van zuurstof, vetten en koolhydraten.
Efficiënter op gang
Is het mogelijk om die eerste fase, een soort overgangsperiode naar de normale situatie, te verbeteren, zodat je gemakkelijker en efficiënter op gang komt?
Om die vraag te beantwoorden werden in een onderzoek aan de universiteit van Utah de cellen van enkele actieve spieren aan een soort MRI-scan onderworpen. De gebruikte methode (magnetische resonantie) kon meer laten zien dan bij eerdere, indirecte onderzoeksmethoden mogelijk was.
Er werd vooral gezocht naar de oorzaak van de optredende vertraging. Waarom kun je niet meteen op de normale manier (van energieleverantie) volle bak gaan? Wordt er in die overgangsperiode niet snel genoeg zuurstof naar je spieren gevoerd? Of is er wel genoeg zuurstof, maar verlopen de chemische processen in je spieren te langzaam?
Runner's World Start to Run
Energieproductie verbeteren
De uitslag was zonneklaar: aan zuurstof geen gebrek, het zijn de stofwisselingsprocessen die op zo’n korte termijn tekortschieten. Trainers vragen zich bij dit antwoord natuurlijk meteen af hoe zij die eerste energieproductie kunnen verbeteren, zodat de atleten nog efficiënter met de aanwezige energie kunnen omgaan. Daar zijn echter nog geen pasklare antwoorden voor.
Alex Hutchinson, wetenschapsredacteur van Runner’s World en loper, toetste de kwestie in de praktijk. Zijn warming-up voor intensieve trainingen en wedstrijden bestaat uit enkele pittige herhalingen over 400 meter in het tempo van zijn tien-kilometerwedstrijden. Zo verloopt zijn startfase prettiger en pakt hij makkelijker het vereiste tempo op.
