Zaterdagochtend vaste prik: gezellig samen 5 kilometer afleggen met je stadsgenoten. Dat is de parkrun. Dit uit Londen overgewaaide fenomeen krijgt steeds meer voet aan de grond in Nederland. Trouwe deelnemer Jeroen vertelt in zijn Sonsbeekpark wat de parkrun zo bijzonder maakt.

De buurtloop voor iedereen

Het is een zonovergoten zaterdagochtend in Arnhem. Om kwart voor negen markeren vrijwilligers een start- en finishlijn op een pad in het Sonsbeekpark. Aan grote vlaggen kun je zien dat hier de parkrun gaat plaatsvinden. Langzaam druppelen er lopers binnen. Oude bekenden die al sinds het begin in 2020 meedoen en deelnemers die er voor het eerst zijn. Ouders vergezeld van Elke week zijn alle lopers welkom, van snelheidsduivel tot wandelaar. Arnhemmers en expats uit alle windstreken. Twee sportieve heren in een rolstoel. Lopers die binnenkort een 100 kilometer op het programma hebben en wandelaars.

Overgewaaid uit Londen

Het fenomeen parkrun is overgewaaid uit Londen waar de eerste loop plaatsvond in Bushy Park. In Nederland zijn er op dit moment 12 locaties, van Groningen tot aan Maastricht. Elke parkrun werkt volgens hetzelfde principe. De start is iedere zaterdag om 9 uur. Je loopt 5 kilometer op je eigen tempo een bewegwijzerde route door een park of ander mooi gebied. Vrijwilligers regelen de boel en mede daardoor is deelname kosteloos.

De organisatie houdt de tijden bij en sommige lopers gaan voor een PR. Maar, de parkruns zijn geen wedstrijden. Zo kunnen wandelaars ook gewoon meedoen. Het belangrijkste is het sociale aspect. Debutanten krijgen een hartelijk welkom, onderweg moedigen de vrijwilligers je aan en na afloop zoeken deelnemers samen het terras op.

Gezellige, diverse groep

Jeroen zocht in coronatijd een sportieve uitdaging in zijn woonplaats en ontdekte zo de parkrun. Hij maakt gebruik van een rolstoel, 'maar daar sta ik niet bij stil en de andere lopers ook niet. Het is een gezellige groep met allerlei leeftijden en achtergronden, dat is extra leuk. Het is maar een half uur rennen, een uurtje voor de wandelaars, maar de nazit duurt meestal langer', lacht hij.

'Voor mij is bewegen extra belangrijk. In een rolstoel verbruik je stukken minder energie en ik wil toch fit en gezond blijven, vandaar dat ik elke dag buiten te vinden ben. En bijkomend voordeel? Het helpt om de dag af te sluiten en te verwerken.'

Nu nog een Nederlandse marathon

Sinds 2015 is Jeroen serieus aan het sporten geslagen. 'Ik ben opgevoed met de overtuiging dat een rolstoel je nergens van hoeft te weerhouden. Mijn motto is 'Alles kan, tot ik erachter kom dat het niet mogelijk is.' Zo deed hij mee aan de marathon van Berlijn. Een Nederlandse marathon is tot nu toe niet gelukt. 'Ik zou het heel tof vinden als ik in Amsterdam, Rotterdam of Eindhoven kan meedoen. Organisaties zijn tot nu toe huiverig, misschien vanwege het onbekende. Terwijl het in de landen om ons heen steeds beter gaat. Kijk naar bijvoorbeeld de Marathon Majors, die bieden rolstoelgebruikers wel de mogelijkheid om deel te nemen.'

Jeroen adviseert de organisaties om gewoon eens in gesprek te gaan. 'De ene rolstoeler is de andere niet, dus er is geen standaard oplossing. Voor mij zijn trappen en een mulle ondergrond echt een probleem. Een keerpunt waarbij je je moet omdraaien kost mij veel tijd: ik moet dan stoppen en weer op gang komen. Maar een stoep of de kiezels in dit park daar scheur ik zo overheen. Kijk samen wat er nodig is.'

Stok achter de deur

De parkrun is voor Jeroen en veel andere deelnemers een mooie stok achter de deur om te blijven hardlopen. En een leuke manier om in contact te komen met mensen van allerlei pluimage uit de buurt. Verder heb je geen verplichtingen, je hoeft geen lid te zijn of wedstrijden te lopen. Wil je ook proberen of het iets voor jou is, neem dan een kijkje op de website van Parkrun.