De geur van hars die je neusgaten vult. Zachte bosgrond die je stappen dempt. Een beklimming die je longen doet pompen. Trailrunning is nét een tikkeltje anders dan hardlopen dooreen buitenwijk. Maar hoe word je een trailrunner? In ons nieuwste magazine vertellen drie lopers over hun eerste stappen op de ongebaande paden. In dit artikel lees je een voorproefje van het verhaal van Sam, die voor het eerst een wedstrijd in hooggebergte liep.
Voorbereiden op de Dolomiti di Brenta
'Van oorsprong ben ik een wedstrijdzwemmer, maar door mijn werk bij de Koninklijke Marine en de trainingen die we daar doen, ben ik ook regelmatig gaan hardlopen. Vorig jaar liep ik met vrienden de marathon van Stockholm en in oktober doe ik de marathon van Amsterdam. Een sub-3 marathon staat nog op mijn lijstje. Ik ben graag in de natuur en dan vooral in de bergen. Ik woon vlak bij de Veluwe, hardlopend geniet ik nóg meer van de natuur dan tijdens een wandeling. Misschien omdat je makkelijker in een flow komt, of door de runner’s high. Of misschien wel een combinatie daarvan.'
'Trailrunning is een manier om de natuur op een andere wijze te beleven. Gelukkig kan ik die beleving delen met mijn vriendin. Ze liep eerder dit jaar de Eiger Trail en had zich ook al ingeschreven voor de Dolomiti de Brenta, in de Dolomieten. Dit evenement kent een rotsachtig parcours, waar we ons op hebben voorbereid tijdens onze vakantie in Peru. We waren daar aan het hiken, maar konden het niet laten om af en toe een stukje hard te lopen. Zo hebben we alvast wat kunnen oefenen met het lopen op single tracks.'
'Ook heb ik de Zevenheuvelenloop en de Airborne Freedom Trail gedaan om me voor te bereiden op de Dolomieten. Met de inhoud zit het dus wel goed. Daarnaast heb ik balanstraining, single leg oefeningen, box jumps en af en toe de stair master gedaan in de sportschool. Ik houd er wel van om mezelf te pushen, fysiek, maar ook mentaal. Extreme factoren waardoor iets extra zwaar wordt, maken het voor mij juist interessanter. Hoe reageren mijn hoofden mijn lijf op een bepaalde inspanning? Zo liep ik vorige zomer op een heel warme dag een wegwedstrijd in Zwolle. Overdag waren alle evenementen afgelast, maar omdat het een avondrace was, ging deze wel door. Het was heel zwaar, maar ik zag mijn familie een paar keer staan en dat gaf me een enorme boost. Het parcours opdelen in kleine stukjes is mijn tactiek, en blijven pushen natuurlijk.'
Verder lezen? Het hele verhaal van Sam én de verhalen van 2 andere fanatieke trailrunners lees je nu in ons nieuwe magazine!
Scoor hier jouw exemplaar van de nieuwe Runner's World
Volg je Runner’s World al op Instagram en Facebook?
